نویسنده: مهرداد شیدا  شنبه 84/6/12  ساعت 1:17 صبح

شدم از هجران  توهرشب ، میخانه به میخانه
همت ساقی بلند و کرمش  هردم ، پیمانه به پیمانه
مست و خراب ابروی کمانی توام هنوز
خاطرم زلف  پریشت می برد، رندانه به رندانه
تو بت شدی و من بت پرست  تو
صبح و شام  پای نمـازم ، بتخانه به بتخانه
پرید عقل بیچاره از دایره  هوش و حواس
قلب عاشق چو نرفت جز ره،  دیوانه به دیوانه
دل آبادم بسوخت از آتش  تیر  جفایت
آوخ ...ز آباد  تو ویرانم ، ویرانه به ویرانه
منزل  دیوانگان .حالیا مقصد آخر ماست
مجنونی و بیمار می گردم  جهان را، خانه به خانه
مکن عیبم  که روزی، تو هم شیفته من بودی
خوش بیاد گل رویت حیران ،  گلخانه به گلخانه
جای افسوس بماند و همدمم درد  فراقت
هر بلا از تو دوای  جانم، جانانه به جانانه
نی از یاد توغافل شد   دردمند دل شیدا
شبگرده وسرگردان ، میخانه به میخانه